Trekankers
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Trekankers zijn constructie-elementen, vaak van metaal, die gebruikt worden om trekkrachten op te vangen in diverse bouwconstructies zoals metselwerk, houtconstructies, of bij damwanden en funderingen.
Omschrijving
Trekankers, ook wel trekstaven of trekstangen genoemd, hebben als hoofdfunctie het 'in toom houden' van naar buiten gerichte krachten op bouwelementen. Ze zorgen voor stabiliteit en voorkómen dat constructies bezwijken onder trekbelasting, bijvoorbeeld door wind of gronddruk. Afhankelijk van de toepassing en de te weerstaan krachten, kunnen trekankers variëren in vorm en materiaal. Ze worden onder andere toegepast in windverbanden, tussen zuilen of muren, en om luifels of overkappingen te verankeren. Ook in gewapend beton functioneren wapeningsstaven als trekankers die trekspanningen opvangen.
Toepassingen
Trekankers kennen diverse toepassingen in de bouw. Ze worden gebruikt voor het verankeren van dragende constructies aan funderingen, waarbij ze krachten van bijvoorbeeld eigen gewicht, wind of schokken van kraanlasten overbrengen. Bij damwanden en kadeconstructies met een grote kerende hoogte vangen ankers de aanzienlijke krachten op die de constructie anders niet zelfstandig kan weerstaan. In metselwerk kunnen specifieke muurankers, zoals spiraalvormige roestvaststalen ankers met ankermortel, worden ingezet voor scheurherstel en het versterken van de constructie. Ook bij trekfundamenten, met name in gebieden waar heien niet mogelijk is, worden trekankers diep in de ondergrond verankerd, soms in combinatie met een betonnen sokkel of ankerkooi, om trekkrachten op te nemen.
Materialen en soorten
Trekankers zijn veelal vervaardigd uit metaal, zoals ijzer, roestvast staal (RVS) of thermisch verzinkt staal. Ze komen voor als staven, stangen, banden of strengenbundels. Er bestaan verschillende typen ankersystemen, waaronder rechte ankers (draadstangen met ankerplaat), haakse ankers, klapankers, schroefankers, legankers en groutankers. Groutankers bestaan uit een staaf of strengenbundel die in een cilinder van cementgrout in de grond wordt ingebed om trekkrachten op te nemen door schuifweerstand met de omliggende grond. Chemische ankers, bestaande uit hars en verharder, worden gebruikt om metselwerk, beton of natuursteen spanningsvrij en trillingbestendig te verankeren, ook voor zware belastingen.
Vergelijkbare termen
Ankerstaven
Gebruikte bronnen: