Tichel
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een tichel is een oude benaming voor een baksteen, vaak gebruikt voor metselwerk of als platte steen voor vloeren, daken (dakpan) of gevelbekleding (tegel).
Omschrijving
Oorspronkelijk werd met tichel een kunstmatig gevormde, gebakken steen bedoeld, die dienst deed als bedekking. De term komt voort uit het Latijnse woord 'tegula', wat daktegel betekent. In het oude Oosten werden tichels uit klei gevormd en gedroogd om het gebrek aan natuurlijke stenen te compenseren. Ze werden zowel voor muren als daken gebruikt. Tichelstenen, meestal vierkant of rechthoekig, kunnen gemaakt zijn van gebakken klei of beton en diverse afwerkingen hebben. In de bouw worden tichelstenen bevestigd met mortel of lijm. Ze zijn te vinden in verschillende toepassingen, zoals decoratieve gevelafwerkingen of patroonvloeren. In oudere gebouwen kunnen tichelstenen gevoelig zijn voor weersinvloeden en vocht.
Vergelijkbare termen
Baksteen
Gebruikte bronnen: