Stuit
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Bij funderingen op palen is 'stuit' het verschijnsel waarbij de heipaal een draagkrachtige grondlaag bereikt, waardoor de paal niet verder de grond inzakt.
Omschrijving
Wanneer een heipaal de vaste zandlaag of een andere draagkrachtige laag in de ondergrond bereikt, stuit de paal hierop. Dit betekent dat de paal zijn draagvermogen voornamelijk ontleent aan de puntweerstand aan de voet van de paal. Dit in tegenstelling tot 'kleefpalen', die hun draagvermogen ontlenen aan de wrijving langs de schacht in minder draagkrachtige grondlagen, zoals klei of veen. Een fundering op stuit is met name geschikt voor zware gebouwen en bij een zwakke ondergrond, omdat de palen verankerd zijn in een solide laag en daardoor minder gevoelig zijn voor zettingen. De diepte waarop 'stuit' optreedt, wordt vastgesteld middels sonderingsonderzoek.
Stuitpalen
Palen die op stuit zijn geheid, worden stuitpalen genoemd. Deze palen worden tot in een harde zandlaag gedreven en ontlenen daar hun draagkracht. Avegaarpalen zijn een voorbeeld van fundering op stuit, waarbij de paal ter plekke wordt gevormd door beton in een geboord gat te storten nadat de grond is verwijderd.
Vergelijkbare termen
Waterslag
Gebruikte bronnen: