Strokenbebouwing
Definitie
Strokenbebouwing is een stedenbouwkundige term die verwijst naar een vorm van bebouwing waarbij de bebouwing langs lange stroken is georganiseerd, vaak parallel aan wegen of waterwegen om een efficiënt grondgebruik te realiseren.
Omschrijving
Strokenbebouwing is een stedenbouwkundige opzet waarbij gebouwen in een lineaire configuratie zijn gerangschikt, wat resulteert in lange, aaneengesloten gevels langs een straat of waterweg. Deze vorm van bebouwing wordt vaak toegepast in stedelijke gebieden om een maximale benutting van de beschikbare ruimte te bereiken. Het kan zowel woningen als commerciële gebouwen omvatten. Strokenbebouwing kan resulteren in een gevarieerde gevelarchitectuur en biedt mogelijkheden voor collectieve groene zones of binnenplaatsen tussen de stroken. Moderne benaderingen van strokenbebouwing benadrukken vaak duurzaamheid, gemeenschapsvorming en een efficiënt gebruik van infrastructuur.
Vergelijkbare termen
Lintbebouwing