Lintbebouwing
Definitie
Lintbebouwing is een vorm van stedelijke ontwikkeling waarbij bebouwing zich in een lange, smalle strook langs een weg of waterweg uitstrekt, vaak zonder duidelijke kern of centrum.
Omschrijving
Lintbebouwing ontstaat vaak spontaan door de geleidelijke uitbreiding van bebouwing langs bestaande infrastructuur, zoals wegen, rivieren of spoorlijnen. Het is een typisch verschijnsel in zowel landelijke als stedelijke gebieden en komt veel voor in Nederland en België. Kenmerkend is de lineaire structuur, waarbij woningen, bedrijven en voorzieningen zich aaneenrijgen zonder een duidelijk centraal punt.Deze vorm van bebouwing heeft zowel voor- als nadelen. Enerzijds biedt het een goede bereikbaarheid en zichtbaarheid voor bewoners en bedrijven. Anderzijds kan het leiden tot verkeersoverlast, een gebrek aan groene ruimte en een versnipperd landschap. In veel gevallen wordt lintbebouwing gezien als inefficiënt ruimtegebruik, wat heeft geleid tot beleid om verdere uitbreiding te beperken en bestaande linten te verdichten of te herstructureren.In Nederland is lintbebouwing een veelbesproken onderwerp in ruimtelijke ordening, met name vanwege de uitdagingen op het gebied van mobiliteit, leefbaarheid en duurzaamheid. Voorbeelden van lintbebouwing zijn te vinden langs oude handelsroutes, zoals de Rijksstraatweg in Utrecht of de N-wegen in Vlaanderen.
Vergelijkbare termen
Strokenbebouwing