Stabilisatiebeton
Definitie
Stabilisatiebeton is een speciaal type beton dat wordt gebruikt om de draagkracht en stabiliteit van de ondergrond te verbeteren. Het beton bevat naast cement, zand en grind ook stabilisatoren zoals kalk, cement of polymeren om de grond te verstevigen en verdichting te bevorderen.
Omschrijving
Stabilisatiebeton wordt voornamelijk toegepast bij zwakke of onstabiele ondergronden om de draagkracht te vergroten en het risico op verzakkingen te verminderen. Door de toevoeging van stabilisatoren wordt de samenstelling van de grond gewijzigd, waardoor de oorspronkelijke eigenschappen van de ondergrond verbeteren. Hierdoor ontstaat een stevige fundering die geschikt is voor het dragen van zware lasten. Stabilisatiebeton wordt vaak gebruikt in wegenbouw, bouw van parkeerplaatsen, industriële terreinen en voor stabilisatie van dijken en taluds. Het biedt een duurzame oplossing voor problematische ondergronden en kan het onderhoud van de constructie op lange termijn verminderen.
Vergelijkbare termen
Bodemstabilisatie