Bodemstabilisatie
Definitie
Bodemstabilisatie is een techniek waarbij de eigenschappen van de grond worden verbeterd om deze geschikt te maken voor bouwdoeleinden, zoals het dragen van constructies of het voorkomen van verzakkingen.
Omschrijving
Bodemstabilisatie wordt toegepast om de draagkracht, stabiliteit en duurzaamheid van de grond te verbeteren. Dit kan nodig zijn bij zwakke of instabiele grondsoorten, zoals klei, veen of zand. Er zijn verschillende methoden voor bodemstabilisatie, waaronder mechanische stabilisatie (verdichten of mengen met steenachtig materiaal), chemische stabilisatie (toevoegen van bindmiddelen zoals cement, kalk of polymeren) en biologische stabilisatie (gebruik van plantenwortels of micro-organismen).Toepassingen zijn onder andere het verbeteren van funderingen voor wegen, gebouwen of bruggen, het voorkomen van erosie en het stabiliseren van taluds. Een praktijkvoorbeeld is het stabiliseren van veengrond voor de aanleg van een snelweg, waarbij kalk wordt toegevoegd om de grond te verstevigen.Onderhoud is afhankelijk van de gebruikte methode, maar vaak is aanvullende monitoring nodig om verzakkingen of scheuren te voorkomen. Duurzaamheidsaspecten spelen een rol bij de keuze van materialen, waarbij milieuvriendelijke bindmiddelen steeds vaker worden gebruikt. Problemen kunnen ontstaan door onjuiste toepassing van stabilisatiemethoden, wat leidt tot onvoldoende draagkracht of schade aan de omgeving.
Vergelijkbare termen
grondverbetering