Staander
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een staander is een verticaal bouwelement dat deel uitmaakt van een constructie.
Omschrijving
In de bouwkunde is een staander, ook wel stijl genoemd, het verticale deel van een geraamte of constructie. Staanders worden gebruikt om verticale belastingen te dragen en over te brengen, bijvoorbeeld in wanden, gevels, kozijnen en skeletbouw. Ze kunnen gemaakt zijn van verschillende materialen, zoals hout, staal of beton. In houtskeletbouw vormen staanders een belangrijk onderdeel van het raamwerk van de wanden. Bij steigers zijn staanders de verticale onderdelen die op de grond rusten.
Toepassingen
Staanders vinden toepassing in diverse bouwdelen en constructies. Ze zijn te vinden in houtskeletbouw als onderdeel van wandframes, in staalskeletbouw als dragende elementen en in betonskeletbouw. Ook in kozijnen worden staanders (stijlen) gebruikt om het geheel stabiliteit te geven en in een kruiskozijn vormen liggende en staande delen (stijlen en dorpels) een kruis. Daarnaast zijn staanders verticale onderdelen van bijvoorbeeld steigers.
Vergelijkbare termen
Pilaar
Gebruikte bronnen: