Sonderen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Sonderen is een geotechnische onderzoeksmethode waarbij een conusvormig meetlichaam de grond in wordt gedrukt om de eigenschappen en draagkracht van de bodem te bepalen.
Omschrijving
Bij sonderen wordt een conus met een gestandaardiseerde snelheid (meestal 2 cm/s) in de grond gedrukt. Tijdens dit proces worden continu metingen verricht van de weerstand die de conus ondervindt (conusweerstand) en, afhankelijk van het type sonde, ook de plaatselijke wrijving (mantelwrijving) en waterspanning. Deze metingen geven inzicht in de samenstelling van de grondlagen, zoals zand, klei of veen, en hun vastheid. De verzamelde gegevens worden vastgelegd in een sondeergrafiek of -rapport, dat essentieel is voor constructeurs om de benodigde fundering te dimensioneren. Sonderen is een snelle, nauwkeurige en reproduceerbare methode voor bodemonderzoek die in veel gevallen, met name bij grotere bouwwerken, verplicht of raadzaam is.
Meetparameters
Bij sonderen kunnen verschillende parameters worden gemeten, afhankelijk van de gebruikte sondeerconus en apparatuur. De meest voorkomende metingen zijn de conusweerstand (qc), de plaatselijke wrijving (fs) en de waterspanning (u). De verhouding tussen de plaatselijke wrijving en de conusweerstand (het wrijvingsgetal) kan helpen bij het classificeren van de grondsoort.
Toepassingen
Sonderen is cruciaal bij geotechnisch onderzoek voor diverse bouwprojecten, waaronder gebouwen, bruggen en wegen. Het helpt bij het bepalen van de benodigde lengte en plaatsing van heipalen en andere funderingselementen. Daarnaast kan sonderen inzicht geven in de aanwezigheid van bijvoorbeeld waterremmende lagen of zelfs onontplofte oorlogsresten met specifieke sondes.
Vergelijkbare termen
Grondonderzoek
Gebruikte bronnen: