Siliciumdioxide
Definitie
Siliciumdioxide (SiO₂) is een chemische verbinding van silicium en zuurstof, die in de bouw wordt gebruikt als grondstof voor glas, beton en andere materialen vanwege zijn hardheid, duurzaamheid en chemische stabiliteit.
Omschrijving
Siliciumdioxide, ook wel silica genoemd, is een van de meest voorkomende mineralen op aarde en komt voor in verschillende vormen, zoals kwarts, zand en kiezelzuur. Het is een belangrijk bestanddeel in de bouwsector, waar het wordt gebruikt in de productie van glas, beton, cement en keramiek. Door zijn hoge hardheid en weerstand tegen chemische aantasting is het geschikt voor toepassingen die duurzaamheid en stabiliteit vereisen.In beton fungeert siliciumdioxide als vulstof om de sterkte en dichtheid te verbeteren, terwijl het in glasproductie een essentieel ingrediënt is voor de vorming van de glasstructuur. Daarnaast wordt het gebruikt in coatings en verven om de slijtvastheid te verhogen. Ondanks zijn voordelen kan blootstelling aan fijnstof van siliciumdioxide gezondheidsrisico's met zich meebrengen, zoals silicose, wat zorgvuldige veiligheidsmaatregelen vereist tijdens verwerking.
Vergelijkbare termen
Kwarts