Shikhara
Definitie
Een shikhara is een torenvormig, piramidaal of curvilineair element dat bovenop een hindoetempel is gebouwd, voornamelijk in Noord-India, en symboliseert de berg Meru, het mythische centrum van het universum.
Omschrijving
De shikhara is een kenmerkend architectonisch element in de Noord-Indiase tempelarchitectuur, ook wel bekend als de Nagara-stijl. Het is een verticale, vaak sterk versierde structuur die boven het heiligdom (garbhagriha) van de tempel uitsteekt. De shikhara heeft een complexe geometrische vorm, die kan variëren van eenvoudige piramidale structuren tot ingewikkelde curvilineaire ontwerpen.De constructie van een shikhara vereist precisie en vakmanschap, waarbij traditioneel steen of baksteen wordt gebruikt. De buitenkant is vaak rijkelijk versierd met gebeeldhouwde reliëfs van goden, mythologische figuren en symbolische motieven. Deze decoraties hebben niet alleen een esthetische functie, maar dragen ook een diepe religieuze en spirituele betekenis.In de praktijk dient de shikhara niet alleen als een visueel herkenningspunt, maar ook als een symbolische verbinding tussen de aarde en de hemel. Het ontwerp en de hoogte van de shikhara variëren afhankelijk van de grootte en het belang van de tempel. Onderhoud van een shikhara is een uitdaging vanwege de complexe structuur en de gevoeligheid voor weersinvloeden, zoals regen en wind.Een bekend voorbeeld van een shikhara is te vinden in de Kandariya Mahadeva-tempel in Khajuraho, waar de shikhara een hoogtepunt vormt van de Indiase tempelarchitectuur.
Vergelijkbare termen
Vimana