Toren
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een toren is een bouwwerk dat aanzienlijk hoger is dan het breed en lang is, en meestal boven de omringende gebouwen uitsteekt.
Omschrijving
Torens zijn er in diverse vormen en met uiteenlopende functies. Ze kunnen vrijstaand zijn of deel uitmaken van een groter gebouw, zoals een kerk of kasteel. Van oudsher dienden torens als oriëntatiepunten en symbolen van status of macht, bijvoorbeeld kerktorens of belforten. Naast historische functies zoals verdedigingstorens of wachttorens, hebben moderne torens vaak praktische doeleinden, zoals watertorens, zendmasten, of als onderdeel van hoogbouw zoals woontorens en kantoortorens.
Functies van torens
Torens hebben verschillende functies, afhankelijk van hun type en locatie. Historisch werden ze gebruikt voor militaire doeleinden, zoals uitkijkposten en verdediging (denk aan rondelen of albarrana-torens bij vestingen). Ook dienden ze als bakens voor oriëntatie en tijdsweergave (kerktorens met klokken). In moderne tijden worden torens gebouwd voor huisvesting en kantoren (woontorens, kantoortorens), voor de distributie van water (watertorens) of als onderdeel van hoogspanningsmasten. De Haagse Toren diende bijvoorbeeld in het verleden als uitkijkpost voor brand en aanvallers en als tijdsaanduider.
Soorten torens
Er bestaat een breed scala aan torensoorten. Enkele voorbeelden zijn kerktorens (vaak onderdeel van een kerk, soms vrijstaand, met functies als klokkentoren, westtoren of vieringtoren), belforten (stedelijke wachttorens met stormklokken, symbool van stedelijke zelfstandigheid), watertorens (voor wateropslag), woontorens en kantoortorens (onderdeel van hoogbouw), en torens als onderdeel van kastelen of vestingen. Ook minder traditionele constructies zoals hoogspanningsmasten hebben vaak een 'toren' als centraal dragend element.
Vergelijkbare termen
Spits
Gebruikte bronnen: