Schroefverbinder
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een schroefverbinder is een type verbindingselement dat gebruik maakt van een schroefmechanisme om materialen, vaak elektrische geleiders, met elkaar te verbinden.
Omschrijving
Schroefverbinders worden toegepast in diverse contexten, waaronder elektrotechnische installaties voor het verbinden van kabels van verschillende doorsneden en materialen zoals aluminium en koper. Ze kunnen uitgevoerd zijn met bijvoorbeeld een zichtgat voor het controleren van de juiste invoer van de geleider. Schroefverbinders worden ook gebruikt in constructies, zoals bij het maken van meubelpanelen, waarbij boorhulpen zorgen voor schuine, verdekte schroefverbindingen.
Toepassingen
Schroefverbinders vinden toepassing in diverse bouw- en technische disciplines. In de elektrotechniek worden ze gebruikt voor het verbinden van leidingen in bijvoorbeeld verdeelkasten en moffen. Ze zijn geschikt voor zowel koperen als aluminium aders, massief of flexibel. Ook in de constructie worden ze toegepast, bijvoorbeeld met speciale boorhulpen voor het realiseren van verdekte schroefverbindingen in houtconstructies, zoals meubelpanelen. Daarnaast komen schroefverbinders voor in maritieme toepassingen en bij de bevestiging van zonneschermen en luifels.
Materialen en uitvoeringen
Schroefverbinders worden vervaardigd uit diverse materialen, waaronder vertind messing of aluminiumlegeringen. Er zijn uitvoeringen zonder scheidingsschot en met zichtgat voor het controleren van de geleiderpositie. Specifieke types, zoals die voor aluminium, kunnen worden geleverd met centreerringen voor kabels. Voor elektrotechnische toepassingen voldoen ze aan normen zoals DIN 4740 en IEC 60900. Er zijn ook schroefverbinders met geïntegreerde breekbouten en uitvoeringen die bestand zijn tegen chemische invloeden of UV-straling, afhankelijk van de toepassing.
Gebruikte bronnen: