Randligger
Definitie
Een randligger is een horizontale draagconstructie die aan de rand van een gebouw of constructie wordt geplaatst om belastingen van vloeren, daken of andere elementen over te dragen naar de ondersteunende kolommen of muren.
Omschrijving
Een randligger is een essentieel onderdeel van de draagconstructie in gebouwen, met name bij skeletbouw. Het fungeert als een balk die aan de buitenzijde van een constructie is geplaatst en zorgt voor de stabiliteit en verdeling van belastingen. Randliggers worden vaak gemaakt van staal, beton of hout, afhankelijk van de vereiste sterkte en de architectonische eisen.
Eigenschappen en kenmerken
- Horizontaal geplaatst aan de rand van een constructie.- Ontworpen om verticale en horizontale belastingen te weerstaan.- Kan zowel zichtbaar als verborgen zijn, afhankelijk van het ontwerp.
Materialen en bouwmethoden
Staal
Licht en sterk, vaak gebruikt in moderne gebouwen.
Beton
Duurzaam en brandwerend, geschikt voor zwaardere belastingen.
Hout
Vooral toegepast in traditionele of lichtere constructies.
Toepassingen en praktijkvoorbeelden
- Wordt gebruikt in hoogbouw, bruggen en industriële hallen.
Bijvoorbeeld
In een kantoorgebouw draagt de randligger de belasting van de gevel en vloeren naar de kolommen.
Onderhoud en duurzaamheidsaspecten
- Regelmatige inspectie is nodig om corrosie (bij staal) of scheuren (bij beton) te voorkomen.- Duurzaamheid hangt af van het materiaal en de omgevingsfactoren.
Problemen en uitdagingen
- Risico op doorbuiging bij onvoldoende dimensionering.
Bij staal
gevoelig voor roest en brandschade.
Bij beton
kans op scheuren door krimp of thermische uitzetting.
Vergelijkbare termen
Hoofdbalk