Overkraging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een overkraging is een bouwkundig element waarbij een deel van een constructie, zoals een vloer, dak of gevel, uitsteekt voorbij de onderliggende dragende structuur of fundering.
Omschrijving
Overkragingen worden in de bouw toegepast om verschillende redenen, waaronder esthetische overwegingen en het creëren van extra ruimte zonder het grondoppervlak te vergroten, bijvoorbeeld bij balkons of erkers. Constructief gezien houdt een overkraging in dat een bouwdeel, zoals een balk of ligger, aan één of twee zijden is opgelegd of ingeklemd en vrij uitsteekt zonder verdere ondersteuning van onderen. Dit principe, ook wel bekend als cantilever, vereist een zorgvuldige berekening en sterke materialen, zoals beton, staal of hout, om de krachten en spanningen die optreden in het uitstekende deel op te vangen. Bij metselwerk kan overkraging geleidelijk worden opgebouwd door overstekende steenlagen aan te metselen om een uitspringend bouwdeel te ondersteunen.
Toepassingen en voordelen
Overkragingen zijn te vinden in diverse bouwprojecten, van woningen tot grote kantoorgebouwen. Ze maken het mogelijk om extra leefruimte te creëren, zoals bij balkons, en bieden architectonische vrijheid voor een unieke uitstraling van een gebouw. Functioneel kunnen overkragingen ook dienen als beschutting tegen weersinvloeden en, indien goed ontworpen, bijdragen aan energie-efficiëntie door het bieden van schaduw in de zomer.
Materialen en constructie
Voor overkragingen worden veelal robuuste materialen zoals beton, staal of hout gebruikt. De constructie vereist een deskundige aanpak met technieken zoals momentvaste verbindingen of dragende balkconstructies om stabiliteit en duurzaamheid te garanderen. Bij metselwerk wordt overkraging traditioneel gerealiseerd door het geleidelijk laten oversteken van steenlagen.
Vergelijkbare termen
console
Gebruikte bronnen: