Overdrachtsbelasting
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Overdrachtsbelasting is een belasting die in Nederland wordt geheven bij de verkrijging van onroerende zaken, zoals woningen, bedrijfspanden of grond, en van rechten op onroerende zaken.
Omschrijving
Deze belasting is verschuldigd op het moment dat het eigendom van een onroerende zaak overgaat naar een andere partij. De overdrachtsbelasting wordt berekend over de waarde van het onroerend goed en wordt in principe betaald door de koper. De notaris regelt doorgaans de aangifte en betaling van de overdrachtsbelasting aan de Belastingdienst bij het opmaken van de akte van levering.
Tarieven
Het tarief van de overdrachtsbelasting is afhankelijk van de situatie. Voor een woning waarin de koper zelf langdurig gaat wonen en waarvoor geen startersvrijstelling geldt, bedraagt het tarief 2%. Voor alle overige onroerende zaken, zoals percelen onbebouwde grond, vakantiewoningen, bedrijfspanden en garages die niet gelijktijdig met een woning worden gekocht, geldt een tarief van 10,4% (situatie per 2025). Voor 2024 was dit tarief ook 10,4%.
Vrijstellingen
Er zijn situaties waarin geen overdrachtsbelasting betaald hoeft te worden. De bekendste vrijstelling is de startersvrijstelling voor kopers tussen de 18 en 35 jaar die een woning kopen om zelf langdurig in te wonen. Deze vrijstelling geldt in 2025 voor woningen met een waarde van maximaal € 525.000. Als de woning duurder is, geldt alsnog het 2%-tarief. Ook bij de verkrijging van onroerend goed via erfgoed of na een scheiding, en bij het aangaan van een huwelijk of geregistreerd partnerschap in gemeenschap van goederen waarbij men mede-eigenaar wordt, kan een vrijstelling van toepassing zijn. Bij de aankoop van een nieuwbouwwoning is er eveneens geen overdrachtsbelasting verschuldigd, omdat er geen overdracht plaatsvindt van een eerdere eigenaar.
Vergelijkbare termen
Belasting op onroerende zaken
Gebruikte bronnen: