Opkamer
Definitie
Een opkamer is een verhoogde ruimte binnen een gebouw, vaak boven een kelder of begane grond, die wordt gebruikt voor opslag of als extra leefruimte.
Omschrijving
Een opkamer is een historisch bouwkundig element dat vooral voorkomt in oude boerderijen, pakhuizen en herenhuizen. Het is een verhoogde ruimte, meestal bereikbaar via een trap, die boven een kelder of begane grond is geplaatst. Traditioneel werd een opkamer gebruikt voor de opslag van goederen, zoals graan of hooi, maar in sommige gevallen werd het ook ingericht als extra leefruimte.De constructie van een opkamer bestaat vaak uit houten balken en planken, waardoor het een lichtgewicht structuur heeft. In moderne toepassingen wordt een opkamer soms geïntegreerd in woningen als extra slaapkamer of werkruimte, vooral in gebouwen met beperkte vloeroppervlakte.Onderhoud van een opkamer is belangrijk, vooral als deze van hout is gemaakt, om problemen zoals houtrot of insectenschade te voorkomen. Duurzaamheidsaspecten spelen een rol bij het gebruik van materialen en isolatie, vooral als de ruimte wordt omgevormd tot een leefruimte.Een bekend voorbeeld van een opkamer is te vinden in oude Nederlandse boerderijen, waar de ruimte boven de stal werd gebruikt voor de opslag van hooi.
Vergelijkbare termen
Zolder