New Urbanism Retro-Architectuur
Definitie
New Urbanism Retro-Architectuur is een hedendaagse beweging in de architectuur waarbij opzettelijk één of meer stijlen of ontwerpconcepten uit het verleden imiteert of herintroduceert.
Omschrijving
New Urbanism Retro-Architectuur ontstond als reactie op de eenheidsworst van de naoorlogse moderne stijlen. Architecten binnen deze stroming geloven in het voortzetten en herinterpreteren van klassieke en traditionele architecturale stijlen. Ze waarderen de menselijke schaal en de relatie tussen de bebouwde omgeving en de menselijke ervaring.Eén van de meest prominente kenmerken van deze stijl is de aandacht voor gedetailleerde design elementen. Oude bouwtechnieken en -materialen worden geherintroduceerd en gereviseerd. Ook wordt experimenteren met nieuwe technologieën niet geschuwd, zolang deze maar bijdragen aan de centrale missie van het creëren van mensgerichte en schaalbare constructies.De toepassing hiervan kan gezien worden in de bouw van nieuwbouwhuizen, commerciële gebouwen en stadsplanning. Er wordt gestreefd naar een harmonieuze integratie van oud en nieuw, en naar gemeenschappen die gemakkelijk te voet bereikbaar zijn, met een hoge dichtheid en een mix van functies.In termen van onderhoud en duurzaamheid is de New Urbanism Retro-Architectuur proactief in het aanpassen van oude technieken en technologieën om te voldoen aan moderne efficiëntie- en duurzaamheidsnormen. Hetzij door traditionele en lokale bouwmaterialen goed te benutten, hetzij door moderne bouwtechnieken op een vernuftige manier in klassieke stijlen in te passen.Het belangrijkste probleem van deze stroming is het balanceren tussen het respecteren van het verleden en het beantwoorden aan de eisen van het heden. Er is ook kritiek op de neiging tot pastiche en het risico om te veranderen in een soort architecturale themapark.
Vergelijkbare termen
Postmodernisme