Neo-Palladianisme
Definitie
Neo-Palladianisme is een architectuurstijl die teruggrijpt naar de ontwerpen en principes van de Renaissance-architect Andrea Palladio. Het wordt gekenmerkt door symmetrische opbouw, klassieke elementen zoals korinthische zuilen, frontons en vensters met ronde bogen.
Omschrijving
Neo-Palladianisme ontstond in de 18e eeuw in Engeland en verspreidde zich later naar andere Europese landen en de Verenigde Staten. De stijl wordt geassocieerd met elegantie, harmonie en classicisme. Kenmerkend zijn de toepassing van klassieke Griekse en Romeinse architectonische principes in combinatie met hedendaagse elementen. Neo-Palladiaanse gebouwen zijn vaak villa's, herenhuizen, en openbare gebouwen.De stijl vereist vakmanschap en aandacht voor detail, vooral bij de proporties en symmetrie. Materialen zoals baksteen, natuursteen en stucwerk worden vaak gebruikt. Neo-Palladianisme legt nadruk op harmonie tussen interieur en exterieur, waarbij open plattegronden en ruime kamers veel voorkomen.Hoewel de stijl vooral in de 18e eeuw populair was, blijft het een inspiratiebron voor hedendaagse architecten die streven naar tijdloze en elegante ontwerpen.
Vergelijkbare termen
Palladianisme