Meander
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een meander is een lusvormige bocht in de loop van een natuurlijke waterloop zoals een beek, rivier of zeestroming.
Omschrijving
Meanders ontstaan in rivieren en beken doordat het water in de buitenbocht sneller stroomt en daar erosie veroorzaakt, terwijl in de binnenbocht het water langzamer stroomt en sedimentatie plaatsvindt. Hierdoor slijten de buitenbochten uit en worden de bochten wijder. Dit proces zorgt ervoor dat de meanders langzaam opschuiven of steeds groter worden. Uiteindelijk kan een meander worden afgesneden, waardoor een hoefijzermeer ontstaat.
Naamgeving en Voorkomen
Het verschijnsel is vernoemd naar de Meander (huidige naam Büyük Menderes), een sterk kronkelende rivier in Turkije in Klein-Azië. In Noord-West Europa zijn veel rivieren gekanaliseerd, waardoor mooie meanders zeldzamer zijn geworden. Meanders kunnen verschillende vormen aannemen afhankelijk van de omgeving, zoals ingesneden of vrije meanders.
Meanders in Bouwkundige Context
Hoewel de term 'meander' primair gerelateerd is aan waterlopen, wordt de vorm ook toegepast in de bouwkunde en architectuur, bijvoorbeeld in de plattegrond van gebouwen of als decoratief element. Soms worden bouwprojecten vernoemd naar meanders vanwege hun vorm of locatie nabij een waterloop. De kronkelende vorm kan bouwkundige uitdagingen met zich meebrengen, bijvoorbeeld bij de constructie van wanden en vloeren en de daarmee samenhangende bouwkosten.
Vergelijkbare termen
Rivierbocht
Gebruikte bronnen: