Lichtsterkte
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Lichtsterkte is een fotometrische grootheid die het stralingsvermogen van een lichtbron per eenheid van ruimtehoek in een specifieke richting beschrijft, gecorrigeerd voor de spectrale gevoeligheid van het menselijk oog.
Omschrijving
Lichtsterkte, uitgedrukt in candela (cd), is een van de zeven basiseenheden van het Internationale Stelsel van Eenheden (SI). In tegenstelling tot sommige andere basiseenheden, houdt lichtsterkte rekening met hoe het menselijk oog licht waarneemt; het menselijk oog is het gevoeligst voor groen licht. De candela is gedefinieerd op basis van de lichtsterkte van een bron die monochromatische straling uitzendt met een frequentie van 540 × 10^12 hertz en een stralingssterkte van 1/683 watt per steradiaal. Lichtsterkte is van belang voor het karakteriseren van de lichtbundel van een bron, zoals bij LED-spots, waarbij het licht over een kleine hoek wordt verspreid. Een hogere candela-waarde duidt op sterker licht binnen de specifieke bundel. De ruimtelijke verdeling van lichtsterkte kan worden weergegeven in een lichtsterkteoppervlak of een lichtverdelingscurve. Hoewel een ideale puntvormige lichtbron licht in alle richtingen gelijkmatig uitstraalt, hebben praktische lichtbronnen vaak een ongelijke lichtverdeling, mede bepaald door de lamp zelf en de armatuur.
Verschil met andere lichtgrootheden
Naast lichtsterkte (candela) zijn er andere belangrijke fotometrische grootheden, zoals lichtstroom (lumen) en verlichtingssterkte (lux). Lichtstroom meet de totale hoeveelheid licht die een bron in alle richtingen uitstraalt. Verlichtingssterkte meet de hoeveelheid licht die op een bepaald oppervlak valt. Waar lumen de totale 'hoeveelheid' licht aangeeft, beschrijft candela de 'intensiteit' van het licht in een specifieke richting.
Vergelijkbare termen
Lichtstroom
Gebruikte bronnen: