Landaanwinning
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Landaanwinning is het proces waarbij nieuw land wordt gecreëerd, vaak in waterrijke gebieden zoals kusten, meren of rivieren, door ophoging met materialen.
Omschrijving
Bij landaanwinning wordt nieuw, droog land gemaakt door waterrijke gebieden op te vullen of af te dammen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren langs kusten voor de uitbreiding van havens of steden. De meest gebruikelijke methode is het aanbrengen van nieuw materiaal bovenop het bestaande oppervlak, dat kan bestaan uit klei, slib, zand of grind. Afhankelijk van het toekomstige gebruik van het land, de bouwbeperkingen en seismische regelgeving, kan het nodig zijn het aanvulmateriaal of de natuurlijke grond te verbeteren.
Methoden en technieken
Voor landaanwinning worden verschillende methoden en technieken gebruikt. Een veelgebruikte techniek is het plaatsen van nieuw materiaal bovenop het bestaande oppervlak, dat uit diverse grondsoorten kan bestaan. Waar nodig kunnen technieken voor grondverbetering worden toegepast, zoals consolidatie of verdichting, om de draagkracht van de ondergrond te vergroten en zettingen te beperken. Bijvoorbeeld, dynamische compactie kan worden gebruikt om toplagen te verdichten. Historisch werden ook methoden zoals het gebruik van rijshoutdammen toegepast om opslibbing te bevorderen en zo land te winnen.
Toepassingsgebieden
Landaanwinning wordt toegepast voor diverse doeleinden, waaronder de uitbreiding van havengebieden en steden. Het gecreëerde land kan dienen als basis voor infrastructuur zoals wegen, spoorwegen, start- en landingsbanen en opstelplaatsen voor luchthavens en havengebieden. Daarnaast kan landaanwinning plaatsvinden in het kader van waterbouwkundige projecten en kan het bijdragen aan het creëren van nieuwe natuurlijke leefgebieden zoals draslanden.
Vergelijkbare termen
Drooglegging
Gebruikte bronnen: