Drooglegging
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
In de bouwkunde verwijst drooglegging, vaak door middel van bronbemaling, naar het tijdelijk verlagen van de grondwaterstand rond een bouwput om droog te kunnen werken.
Omschrijving
Bij bouwprojecten, met name bij werkzaamheden onder het natuurlijke grondwaterniveau zoals het aanleggen van kelders, tunnels of funderingen, is het noodzakelijk de grondwaterstand te verlagen. Dit proces, bekend als bronbemaling of in Vlaanderen als droogzuiging, zorgt ervoor dat de bouwput droog blijft, wat essentieel is voor de veiligheid en stabiliteit van de constructie. Het opgepompte grondwater wordt via een leiding afgevoerd, soms naar het riool, maar retourbemaling is ook mogelijk waarbij het water elders in de bodem wordt teruggebracht om verdroging van de omgeving te voorkomen. Verschillende technieken zoals vacuümbemaling, deepwell bemaling en horizontale bemaling worden ingezet afhankelijk van de diepte van de bouwput en de grondsoort.
Drooglegging versus Ontwatering
In de waterhuishouding is drooglegging een andere term dan ontwatering. Drooglegging duidt op het verschil in hoogte tussen het maaiveld en het normale waterpeil in sloten (polderpeil). Ontwateringsdiepte daarentegen is de afstand van het maaiveld tot aan het grondwaterpeil. Bemaling kan tijdelijk het polderpeil beïnvloeden, maar heeft in principe geen blijvende invloed op de drooglegging zoals gedefinieerd in waterbeheer.
Risico's en regelgeving
Onzorgvuldige bemaling kan leiden tot risico's zoals zettingen, scheurvorming of verzakkingen bij omliggende gebouwen. Daarom is zorgvuldige planning en monitoring essentieel, evenals het naleven van regelgeving voor het wegpompen van water, waarvoor in sommige gevallen een vergunning of melding bij het waterschap of de gemeente vereist is.
Vergelijkbare termen
Drainage
Gebruikte bronnen: