Kloostergang
Definitie
Een kloostergang is een overdekte galerij rondom een open binnenplaats, meestal te vinden in kloosters en abdijen, en dient als verbindingsruimte tussen verschillende delen van het gebouw.
Omschrijving
Een kloostergang is een architectonisch element dat vooral voorkomt in religieuze gebouwen zoals kloosters en abdijen. Het bestaat uit een reeks bogen of zuilen die een overdekte galerij vormen rondom een centrale binnenplaats, vaak een kruisgang genoemd. De kloostergang verbindt belangrijke ruimtes zoals de kerk, refter (eetzaal), kapittelzaal en slaapvertrekken.De constructie is meestal gemaakt van steen, met gotische of romaanse bogen, en wordt vaak verrijkt met decoratieve elementen zoals gebeeldhouwde kapitelen of muurschilderingen. De binnenplaats is vaak een rustige, contemplatieve ruimte, soms met een tuin of fontein.Kloostergangen hebben zowel praktische als symbolische functies. Ze bieden beschutting tegen weersinvloeden en faciliteren de dagelijkse bewegingen van monniken. Symbolisch vertegenwoordigen ze de verbinding tussen hemel en aarde, en de cirkelvormige structuur staat voor oneindigheid en spiritualiteit.Onderhoud van kloostergangen vereist aandacht voor de steenconstructies, vooral bij historische gebouwen, om verval door weersinvloeden of vochtproblemen te voorkomen. Restauratieprojecten richten zich vaak op het behoud van authentieke materialen en technieken.
Vergelijkbare termen
Kruisgang