Kleef
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
In de bouwkunde verwijst 'kleef' naar de wrijvingskracht die ontstaat tussen grondlagen en bijvoorbeeld een funderingspaal, wat bijdraagt aan het draagvermogen.
Omschrijving
Kleef is een begrip dat met name relevant is bij paalfunderingen, waarbij de draagkracht van de paal mede wordt bepaald door de weerstand die de omliggende grond biedt langs het oppervlak van de paal. Deze weerstand, of wrijving, wordt veroorzaakt door het 'kleven' van de grond aan de paal. Er wordt onderscheid gemaakt tussen positieve en negatieve kleef. Positieve kleef is de opwaartse druk die de grond op de paal uitoefent en bijdraagt aan het draagvermogen. Negatieve kleef treedt op wanneer nazakkende grondlagen aan de paal trekken, wat juist een neerwaartse belasting veroorzaakt en het draagvermogen kan verminderen, vooral bij palen die niet op een vaste zandlaag rusten.
Toepassing bij funderingen
Funderen 'op kleef' is een methode die soms wordt toegepast bij lichtere constructies, zoals tuinhuisjes of veranda's, waarbij de draagkracht van de palen voornamelijk afhankelijk is van de wrijving met de omliggende kleigrond. Het is belangrijk om de geschiktheid hiervan goed te beoordelen voor het specifieke project. Bij zwaardere constructies wordt vaak gefundeerd op de vaste zandlaag, die dieper in de grond ligt en een stabielere basis biedt, waarbij de puntweerstand van de paal in de zandlaag een belangrijkere rol speelt in de draagkracht.
Vergelijkbare termen
Leem
Gebruikte bronnen: