Kiezelaarde
Definitie
Kiezelaarde, ook bekend als siliciumdioxide (SiO2), is een fijn poederachtig materiaal dat wordt verkregen door de verwerking van kwartsiet of een ander silicarijk gesteente. Het wordt vaak gebruikt als toeslagmateriaal in de productie van bouwmaterialen zoals beton, mortel en tegels vanwege zijn bindende eigenschappen en weerstand tegen invloeden van buitenaf.
Omschrijving
Kiezelaarde, met zijn hoge gehalte aan siliciumdioxide, heeft uitstekende chemische en fysische eigenschappen die het een waardevol materiaal maken in de bouwsector. Het wordt gebruikt als een een additief in de productie van diverse bouwmaterialen vanwege zijn vermogen om de sterkte, duurzaamheid en waterbestendigheid te verbeteren. Het wordt ook ingezet als vulstof in pleisterwerk en mortel om de samenhang te verhogen. Echter, overmatige blootstelling aan kiezelaarde kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals silicose bij bouwvakkers, waardoor veiligheidsmaatregelen essentieel zijn bij het hanteren van dit materiaal.
Vergelijkbare termen
Siliciumdioxide