Hoog-reliëf
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Hoog-reliëf, ook bekend als haut-reliëf, is een vorm van reliëf waarbij de afgebeelde figuren of vormen sterk uitsteken uit de achtergrond, soms bijna volledig driedimensionaal.
Omschrijving
Bij hoog-reliëf komt de voorstelling relatief ver uit de ondergrond, met veel hoogteverschil. De figuren kunnen soms zelfs bijna vrijstaand zijn. Deze techniek wordt toegepast in diverse materialen zoals steen, hout, keramiek, metaal (brons) en gips. Hoog-reliëfs zijn te vinden in architectonische decoraties, op monumenten en gevels. Ze worden gebruikt om visuele impact te creëren, details te benadrukken en diepte en textuur toe te voegen door de schaduwen die ontstaan. Het onderscheid met bas-reliëf (laag-reliëf) zit in de mate waarin de figuren uitsteken.
Verschil met bas-reliëf
Het belangrijkste verschil tussen hoog-reliëf (haut-reliëf) en bas-reliëf (laag-reliëf) is de mate waarin de voorstelling uit de achtergrond steekt. Bij bas-reliëf is er weinig hoogteverschil en steekt de afbeelding slechts een beetje uit, zoals bij een munt. Bij hoog-reliëf steken de vormen of figuren daarentegen voor meer dan de helft uit het vlak, en kunnen delen zelfs volledig loskomen van de achtergrond.
Toepassingen
Hoog-reliëf wordt veel toegepast in monumentale architectuur en decoratieve kunst. Voorbeelden zijn te vinden op gevels, zuilen en gedenktekens. De techniek was populair in klassieke en barokke architectuur, vaak gebruikt om mythologische en historische scènes uit te beelden. Historisch gezien is hoog-reliëf gebruikt in diverse culturen en periodes, van het Oude Egypte tot de huidige tijd, onder andere om belangrijke gebeurtenissen of religieuze motieven weer te geven.
Gebruikte bronnen: