Heien
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Heien is een bouwmethode waarbij palen of damwanden met kracht in de grond worden gedreven, veelal door middel van een heiblok of trilblok, om een fundering te realiseren of grond te keren.
Omschrijving
Heien wordt toegepast wanneer de draagkrachtige grondlagen zich diep onder het maaiveld bevinden, en een fundering direct op de ondergrond niet volstaat om verzakking van een bouwwerk te voorkomen. Hierbij wordt het gewicht van de constructie overgebracht naar dieper gelegen, stabielere grondlagen via de ingeheide palen. De palen ontlenen hun draagvermogen aan het steunen op de vaste grondlaag (puntweerstand) en/of aan de wrijving en hechting met de omliggende grond (kleef).
Methoden en Toepassingen
Het inbrengen van palen of damwanden gebeurt meestal met een heistelling. Traditionele methoden omvatten het herhaaldelijk laten vallen van een zwaar heiblok of het gebruik van een hydraulische-impacthamer op de kop van de paal. Een andere techniek maakt gebruik van een trilblok dat door middel van trillingen de paal de grond in drijft. Naast deze methoden bestaan er ook alternatieven zoals boorpalen (schroefinjectiepalen) die geluidsarm en trillingsvrij zijn en vaak worden ingezet in dichtbebouwde gebieden om overlast en schade aan naburige panden te minimaliseren.
Heien is een fundamentele techniek voor het realiseren van paalfunderingen, die noodzakelijk zijn bij onvoldoende draagkrachtige bovengrond, zoals veel voorkomt in gebieden met veen en klei. De diepte en het type palen worden bepaald aan de hand van grondonderzoek, zoals sonderingen. Historisch gezien wordt heien al eeuwen toegepast, waarbij bijvoorbeeld in Amsterdam al in de 17e eeuw op grote schaal houten palen werden geheid voor de fundering van gebouwen zoals het Paleis op de Dam.
Vergelijkbare termen
Paalfundering
Gebruikte bronnen: