Glijanker
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een glijanker, ook bekend als dilatatieanker of dilatatiesleutel, is een bevestigingselement, meestal van metaal, dat wordt toegepast in bouwconstructies om horizontale beweging mogelijk te maken en tegelijkertijd zijdelingse stabiliteit te waarborgen.
Omschrijving
Glijankers worden gebruikt ter plaatse van dilataties in constructies, zoals bij metselwerkgevels of bij het koppelen van bestaande bouw aan nieuwbouw. Ze houden muurdelen aan weerszijden van een verticale dilatatievoeg bijeen. Door het glijdende gedeelte kan de constructie 'werken', wat vervormingen in de lengterichting van de wand door bijvoorbeeld temperatuurwisselingen (uitzetting en krimp) opvangt. Dit voorkomt onnodige spanningen en scheurvorming in het metselwerk.
Toepassing en montage
Glijankers worden horizontaal verwerkt in het metselwerk, doorgaans in de horizontale metselmortellaag (lintvoeg). Ze bestaan vaak uit een metalen anker dat in een kunststoffen mof, plug of huls schuift. Afhankelijk van de constructie worden glijankers meestal om de 500 mm boven elkaar aangebracht. Bij het verlijmen van kalkzandsteen kan het glijdende gedeelte van het anker worden voorzien van een plastic tape om hechting aan de mortel te voorkomen. Bij spouwmuren dienen glijankers zowel in de binnen- als buitenmuur te worden toegepast. De verticale dilatatievoeg dient te worden voorzien van een rugvulling en een elastische kit.
Materialen en afmetingen
Glijankers zijn veelal gemaakt van verzinkt staal of roestvast staal (RVS), zoals AISI 304. De lengte van het glijanker is voor een goede krachtverdeling vaak 300 of 400 mm, met een diameter van circa 6 mm. Er zijn verschillende uitvoeringen beschikbaar, waaronder asymmetrische glijankers.
Vergelijkbare termen
Schuifverbinding
Gebruikte bronnen: