Schuifverbinding
Definitie
Een schuifverbinding is een constructieve verbinding tussen twee bouwelementen die horizontale verschuivingen tussen de elementen mogelijk maakt, terwijl verticale belastingen worden tegengehouden.
Omschrijving
Een schuifverbinding wordt vaak toegepast in constructies waar beweging tussen de elementen kan optreden, zoals bij bruggen, gebouwen in seismische zones of bij voegen tussen verschillende delen van een constructie. Deze verbinding maakt het mogelijk dat de verbonden elementen ten opzichte van elkaar kunnen bewegen, zonder de stabiliteit van de structuur in gevaar te brengen. Het is essentieel dat de schuifverbinding voldoende sterkte en stijfheid heeft om de overgebrachte belastingen te kunnen dragen, terwijl de bewegingsmogelijkheid gewaarborgd blijft.Een voorbeeld van een schuifverbinding is een dilatatievoeg tussen twee delen van een gebouw om thermische uitzetting op te vangen. Een ander voorbeeld is een schuifelement in een brugconstructie om de horizontale verplaatsing van de brug ten opzichte van de landhoofden mogelijk te maken tijdens temperatuurwisselingen of seismische activiteit.