Geomorfologie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Geomorfologie is het deel van de fysische geografie dat de vorming van het aardoppervlak bestudeert.
Omschrijving
Geomorfologie, vaak ook aangeduid als morfologie, is de wetenschap die zich richt op de vormen van het landschap en de processen die hebben bijgedragen aan het ontstaan ervan. Het onderzoekt hoe de vormen van het aardoppervlak tot stand zijn gekomen onder invloed van geologische en natuurkundige verschijnselen. Hierbij komen verschillende aspecten aan bod, zoals de studie van de vorm en variabiliteit van het aardoppervlak (morfometrie), het ontstaan van deze vormen (morfogenese), de veranderingen in vorm door krachten als erosie, transport en sedimentatie (morfodynamiek), de relatie tussen de vorm en de onderliggende gesteenten (morfostructuur) en de evolutie van de landvormen door de tijd heen (morfochronologie).
Toepassingen en relatie met andere vakgebieden
Geomorfologie heeft raakvlakken met diverse andere disciplines, waaronder geologie, planologie, waterkeringbeheer en civiele techniek. Binnen de civiele techniek wordt geomorfologische kennis toegepast, bijvoorbeeld bij waterbouwkunde en grondmechanica. De studie van landvormen en de processen die deze vormen, is ook relevant voor onderwerpen als erosie en sedimentatie. De Geomorfologische Kaart van Nederland, die informatie bevat over reliëf, ontstaanswijze en ouderdom van het landschap, is onderdeel van de Basisregistratie Ondergrond (BRO) en wordt onder meer gebruikt voor het afleiden van gidsmodellen voor klimaatbestendige ruimtelijke ontwikkeling, archeologie en onderzoek. Nederland is uniek met een landsdekkende en gedetailleerde geomorfologische kaart.
Vergelijkbare termen
Geomorfologisch onderzoek
Gebruikte bronnen: