Geleiding
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Geleiding, of conductie, is de overdracht van warmte door direct contact tussen deeltjes binnen één materiaal of tussen verschillende materialen met een temperatuurverschil.
Omschrijving
Bij geleiding wordt warmte doorgegeven doordat moleculen in een stof trillen en energie overdragen aan naburige moleculen. Dit type warmtetransport vereist direct contact tussen de materialen of deeltjes. Het vindt plaats van een gebied met een hogere temperatuur naar een gebied met een lagere temperatuur. Geleiding speelt een belangrijke rol in de bouw, bijvoorbeeld bij warmtetransport door muren, vloeren en beglazing. Materialen met een lage warmtegeleiding worden gebruikt voor isolatie.
Warmtegeleidingscoëfficiënt (λ)
De mate waarin een materiaal warmte geleidt, wordt uitgedrukt in de warmtegeleidingscoëfficiënt, ook wel lambda-waarde (λ) genoemd. De eenheid hiervan is Watt per meter Kelvin (W/mK). Hoe lager de λ-waarde, hoe beter het materiaal isoleert. Zware materialen geleiden over het algemeen warmte beter dan lichte, poreuze materialen. Vocht in een materiaal kan de warmtegeleiding negatief beïnvloeden, waardoor het minder goed isoleert.
Verschil met Convectie en Straling
Geleiding is een van de drie manieren waarop warmte zich kan verplaatsen. Naast geleiding (conductie) zijn er convectie (stroming van warmte via een medium zoals lucht of water) en straling (warmtetransport via elektromagnetische golven, zoals infrarood). In veel situaties vindt warmteoverdracht door een combinatie van deze mechanismen plaats.
Vergelijkbare termen
Conductie
Gebruikte bronnen: