Conductie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Conductie, ook wel warmtegeleiding genoemd, is een vorm van warmteoverdracht die plaatsvindt door direct contact tussen deeltjes in een materiaal of tussen aangrenzende materialen met een temperatuurverschil.
Omschrijving
Bij conductie wordt warmte overgedragen doordat deeltjes met een hogere temperatuur (en dus meer beweging) botsen met deeltjes met een lagere temperatuur. Deze energieoverdracht verspreidt de warmte door het materiaal of van het ene materiaal naar het andere. De snelheid van warmteoverdracht via conductie is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de warmtegeleidingscoëfficiënt (λ) van het materiaal, de dikte van het materiaal, het temperatuurverschil en de oppervlakte. Materialen met een lage warmtegeleidingscoëfficiënt, zoals isolatiematerialen, geleiden warmte slecht en hebben een hoge warmteweerstand (R-waarde). Goede elektrische geleiders, zoals metalen, zijn over het algemeen ook goede warmtegeleiders.
Toepassing in de bouw
In de bouw speelt conductie een belangrijke rol bij warmtetransport door bouwdelen zoals muren, daken, vloeren en beglazing. Isolatiematerialen worden toegepast om warmteverlies via conductie te beperken door materialen met een lage warmtegeleidingscoëfficiënt te gebruiken. Koudebruggen zijn plaatsen in de bouwconstructie waar de isolatie onderbroken is of minder effectief is, waardoor warmte via conductie makkelijker verloren gaat. Bij vloerverwarming vindt conductie plaats tussen het warme water in de buizen, de cementlaag en de vloerbedekking.
Verschil met convectie en straling
Naast conductie zijn convectie en straling de andere twee belangrijke mechanismen van warmteoverdracht. Convectie is warmtetransport door beweging van een medium zoals lucht of water. Straling is warmtetransport via elektromagnetische golven, zoals warmte van de zon.
Vergelijkbare termen
Warmtegeleiding
Gebruikte bronnen: