Fluiditeit
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Fluiditeit beschrijft de mate waarin een materiaal kan vloeien of bewegen met minimale weerstand. In de bouwkunde is dit een belangrijke eigenschap die de verwerkbaarheid van materialen zoals beton en mortel beïnvloedt.
Omschrijving
In de bouwpraktijk wordt fluiditeit vaak gelijkgesteld aan verwerkbaarheid, met name bij bindmiddelgebonden materialen zoals betonspecie en mortel. De vloeibaarheid van betonspecie is essentieel voor een goede verwerking, vooral bij complexe constructies of bekistingen met veel wapening. Een te lage vloeibaarheid resulteert in een stijf mengsel dat moeilijk vloeit, terwijl een te hoge vloeibaarheid kan leiden tot ontmenging waarbij zware deeltjes uitzakken. De vloeibaarheid van beton kan worden gemeten met methoden zoals de slumptest of de V-trechtertest.
Fluiditeit en zelfverdichtend beton
Zelfverdichtend beton (ZVB) is een type beton met een zeer hoge vloeibaarheid, waardoor het zonder externe verdichting, zoals trillen, verwerkt kan worden. Deze hoge fluiditeit maakt het storten in gecompliceerde vormen en constructies met veel wapening eenvoudiger en vermindert het risico op grindnesten en waterafscheiding (bleeding). De vloeibaarheid van zelfverdichtend beton wordt uitgedrukt in consistentieklassen zoals SF1 en SF2.
Factoren die fluiditeit beïnvloeden
De fluiditeit van bouwmaterialen zoals beton wordt beïnvloed door diverse factoren, waaronder de water-cementfactor, de korrelgrootteverdeling en vorm van de toeslagmaterialen (zoals zand en grind), en de aanwezigheid van hulpstoffen zoals superplastificeerders of luchtbelvormers. Hulpstoffen kunnen de wrijvingsweerstand in het mengsel verlagen en zo de vloeibaarheid verbeteren. Ook vulstoffen kunnen de vloeibaarheid beïnvloeden.
Vergelijkbare termen
Vloeibaarheid
Gebruikte bronnen: