Enkeldak
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een enkeldak is een eenvoudige dakconstructie voor een hellend dakvlak, veelal bestaande uit een enkele laag geprofileerde platen gemonteerd op dakliggers of gordingen.
Omschrijving
Dit type dak is de eenvoudigste oplossing voor het afdekken van een hellend dak en wordt primair toegepast bij gebouwen waar geen hoge eisen worden gesteld aan thermische isolatie. Denk hierbij aan schuren, bergingen, carports of onverwarmde loodsen. De constructie is relatief licht en kostenefficiënt, wat lichte en goedkope onderconstructies mogelijk maakt. De dakbedekking bestaat vaak uit metalen geprofileerde platen, zoals golf- of damwandplaten, die direct op de dragende structuur van staal, aluminium of hout worden bevestigd. Door de afwezigheid van meerdere isolerende lagen of een volwaardig dakbeschot in de basisuitvoering, is de isolatiewaarde minimaal en bestaat er een risico op condensatie aan de binnenzijde. Een minimale dakhelling is vereist voor een goede waterafvoer, waarbij bij kleinere hellingen extra afdichting bij de overlappingen noodzakelijk kan zijn.
Isolatie bij een enkeldak
Vanwege de beperkte isolatiewaarde wordt een enkeldak standaard niet toegepast bij verwarmde gebouwen. Bij dit type constructie is isolatie vaak niet geïntegreerd in de basislaag. Het is echter wel mogelijk om achteraf isolatie aan te brengen, bijvoorbeeld in de vorm van spandekens aan de binnenzijde of isolatiemateriaal onder de dakbedekking tussen verhoogde tengels, afhankelijk van de specifieke constructie en gebruikte materialen.
Gebruikte bronnen: