Schilddak
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een schilddak is een daktype met vier schuine dakvlakken: twee driehoekige aan de korte zijden en twee trapeziumvormige aan de lange zijden van een gebouw.
Omschrijving
Het schilddak is een dakvorm die afgeleid is van het zadeldak. In tegenstelling tot een zadeldak, waarbij de kopgevels van het gebouw doorlopen tot in de nok, heeft een schilddak aan de korte zijden driehoekige dakschilden. De dakschilden aan de lange zijden zijn trapeziumvormig. De vier dakvlakken komen samen in een nok, die korter is dan de lange zijden van het gebouw. Meestal hebben de vier dakvlakken dezelfde hellingshoek.
Kenmerken en voordelen
Een schilddak kenmerkt zich door de afwezigheid van rechte gevels in het dakvlak. Door ruime overstekken met dakgoten rondom kan 'natte' muren worden voorkomen. De specifieke constructie maakt een schilddak stevig en aerodynamisch, waardoor het goed bestand is tegen windstoten. Dit type dak wordt daarom veel toegepast in het buitengebied. Een schilddak is geschikt voor diverse soorten dakbedekking, zoals dakpannen, leien, zink en kunststof, en biedt goede mogelijkheden voor het plaatsen van dakkapellen.
Verschil met andere daktypen
Vergeleken met een zadeldak biedt een schilddak over het algemeen minder ruimte op zolder, met name wanneer de dakvlakken minder steil zijn. Op het gebied van ventilatie kan een schilddak ook minder gunstig zijn dan een zadeldak. Een tentdak, ook wel piramidedak genoemd, is een verwante dakvorm waarbij vier of meer driehoekige dakvlakken in één punt samenkomen, waardoor een nok ontbreekt.
Vergelijkbare termen
Zadeldak
Gebruikte bronnen: