Doekarchitectuur
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Doekarchitectuur, ook wel textielarchitectuur of membraanarchitectuur genoemd, is een vorm van lichtgewicht bouwen waarbij flexibele materialen zoals technisch textiel worden gebruikt voor dragende constructies of gevels.
Omschrijving
Textielarchitectuur maakt gebruik van lichtgewicht materialen, wat kan leiden tot besparingen in gewicht, grondstoffen en complexiteit van onderdelen in vergelijking met massieve constructiemethoden. Textielmembranen worden vaak gecombineerd met draagsystemen van touwen of draagconstructies van massieve bouwmaterialen. Het doel is om lichtgewicht oplossingen te vinden die een optimale statica, hoge functionaliteit en een bijzonder uiterlijk combineren.
Toepassingen
Textielarchitectuur wordt toegepast om buiten open, tegen weersinvloeden beschermde ruimtes te creëren, bijvoorbeeld als overkappingen voor sportfaciliteiten, commerciële gebouwen (winkelcentra, hotels, restaurants) en culturele/amusementsfaciliteiten (theaters, musea). Het kan ook worden gebruikt voor het bekleden van massieve gebouwen met textielgevels. Specifieke voorbeelden zijn overkappingen op sportcircuits, spankappen bij resorts en blaashallen.
Materialen
Bij textielarchitectuur wordt technisch textiel gebruikt. Dit zijn materialen die door hun hoge functionaliteit kunnen concurreren met massieve bouwmaterialen. Aspecten zoals sterkte, stijfheid, rek onder belasting, duurzaamheid, brandvertraging en UV-stabiliteit zijn hierbij van belang. Innovatie richt zich onder andere op het ontwikkelen van structureel weefsel van 'smart textile', waarin bijvoorbeeld zonnetechnologie geïntegreerd kan worden.
Gebruikte bronnen: