Cortile
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een cortile is een open binnenplaats die geheel of gedeeltelijk wordt omgeven door de muren van een gebouw, kenmerkend voor Italiaanse paleizen en kloosters, vooral tijdens de Renaissance.
Omschrijving
De cortile functioneert als een centrale, onoverdekte ruimte binnen een gebouwencomplex. Het biedt niet alleen esthetische waarde, maar dient ook praktische doelen zoals het toelaten van daglicht en ventilatie in aangrenzende vertrekken, het faciliteren van doorloop en het creëren van een ruimte voor sociale interactie. Historisch gezien was de cortile een prominent element in de Italiaanse Renaissance-architectuur, vaak voorzien van arcades of zuilengalerijen en soms met een centrale fontein of tuin. Moderne architectuur past principes van de cortile soms toe in hedendaagse gebouwen om een gevoel van openheid en verbinding met de buitenruimte te bewerkstelligen.
Vergelijkbare termen
Binnenhof
Gebruikte bronnen: