Burchtheuvel

---

Definitie

Een burchtheuvel, ook wel motte genoemd, is een kunstmatig opgeworpen heuvel, veelal uit aarde, bedoeld als verdedigingswerk of als basis voor een toren of kasteel.

Omschrijving

Burchtheuvels zijn karakteristieke elementen van middeleeuwse versterkingen, bekend als motte-kastelen of motte-and-bailey kastelen. De heuvels werden opgeworpen, soms versterkt met hout of steen, en dienden als strategisch punt met goed uitzicht over de omgeving. Bovenop de motte werd vaak een toren gebouwd, oorspronkelijk van hout, later soms vervangen door steen. Rondom de heuvel kon een gracht worden aangelegd, waarbij de uitgegraven aarde werd gebruikt voor de opbouw van de motte. Burchtheuvels met een bijbehorende omheinde voorhof, de 'bailey', worden motte-and-bailey kastelen genoemd. Dit type versterking was wijdverbreid in Noord-Europa vanaf de 10e eeuw, met name populair in de 11e en 12e eeuw, en bood een relatief snelle en effectieve verdediging. Veel mottes werden later verlaten of door complexere stenen kastelen vervangen. De hoogte van mottes varieerde aanzienlijk, van ongeveer 3 tot 30 meter hoog en 30 tot 90 meter in diameter.

Vergelijkbare termen

Motte

Gebruikte bronnen:

• https://www.erfgoedleiden.nl/schatkamer/schatten-in-3d/entreepoort-burcht
• https://www.castlesandmanorhouses.com/types_03_motte.htm
• https://castellogy.com/architecture/architectural-terms/motte-and-bailey-introduction
• https://www.castlewales.com/motte.html
• https://en.wikipedia.org/wiki/Motte-and-bailey_castle