Brazing
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Brazing, ook wel hardsolderen genoemd, is een verbindingstechniek waarbij metalen onderdelen worden samengevoegd met een toevoegmetaal (soldeer) dat smelt bij een temperatuur boven 450°C, maar onder het smeltpunt van de te verbinden materialen.
Omschrijving
Bij brazing, oftewel hardsolderen, wordt een metaallegering met een relatief laag smeltpunt gebruikt om twee of meer metalen delen aan elkaar te verbinden. In tegenstelling tot lassen, waarbij het basismateriaal zelf smelt, smelt bij brazing alleen het toevoegmetaal dat vervolgens via capillaire werking in de opening tussen de delen vloeit en na stolling een sterke verbinding vormt. Deze techniek maakt het mogelijk om verschillende metalen met elkaar te verbinden. Hardsolderen vereist temperaturen tussen de 450°C en 900°C of zelfs hoger, afhankelijk van het gebruikte soldeer.
Toepassingen
Brazing, of hardsolderen, wordt in diverse bouw- en installatietoepassingen gebruikt. Voorbeelden zijn het verbinden van koperen leidingen in koeltechnische installaties, airconditioningsystemen en warmtepompen. Ook in de constructie van metalen frames, waaronder fietsframes, en bij de vervaardiging van gereedschappen wordt deze techniek toegepast. Hardsolderen wordt tevens ingezet voor het verbinden van koperen dak- en gootconstructies, met name bij mastgoten.
Verschil met zachtsolderen
Het belangrijkste verschil tussen brazing (hardsolderen) en zachtsolderen is de werktemperatuur en de sterkte van de verbinding. Zachtsolderen vindt plaats bij temperaturen onder de 450°C, meestal met soldeer op tinbasis, en resulteert in een minder sterke verbinding die niet geschikt is voor toepassingen onder hoge druk of bij hogere temperaturen (>100°C). Hardsolderen gebeurt boven de 450°C, vaak met koper-, zilver- of messing-legeringen, en levert een aanzienlijk sterkere en drukvastere verbinding op.
Vergelijkbare termen
Solderen
Gebruikte bronnen: