Solderen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Solderen is een techniek om metalen onderdelen met elkaar te verbinden door middel van een toevoegmetaal (soldeer) met een lager smeltpunt dan de te verbinden materialen.
Omschrijving
Bij solderen wordt het soldeer door verhitting vloeibaar gemaakt. Dit vloeibare soldeer vloeit door capillaire werking in de opening tussen de te verbinden delen en hecht zich aan beide metaaloppervlakken. Na afkoeling ontstaat een verbinding. Het soldeer vormt een legering met de basismetalen. Om een goede hechting te krijgen, moeten de te solderen oppervlakken schoon en oxidevrij zijn. Hiervoor wordt vaak een vloeimiddel (flux) gebruikt, dat oxides verwijdert en het vloeien van het soldeer bevordert. Solderen wordt toegepast in diverse sectoren, waaronder de bouw, installatietechniek, elektronica en koudetechniek.
Zacht- en hardsolderen
Er wordt onderscheid gemaakt tussen zachtsolderen en hardsolderen. Bij zachtsolderen ligt het smeltpunt van het soldeer onder de 450°C. Dit wordt vaak toegepast bij het solderen van onder andere leidingwerk, dakgoten en elektronica. Hardsolderen vindt plaats bij temperaturen boven de 450°C, variërend van 450°C tot 900°C of zelfs hoger. Hardsolderen resulteert over het algemeen in een sterkere verbinding.
Gebruikte materialen en gereedschappen
Bij solderen worden verschillende materialen en gereedschappen gebruikt. Het soldeer zelf is meestal een metaallegering, zoals een legering van tin en lood (hoewel loodvrij soldeer steeds gangbaarder wordt, zeker bij drinkwaterleidingen) of koper en zilver voor hardsolderen. Vloeimiddel of soldeerpasta is essentieel voor een goede hechting. De warmtebron kan een soldeerbout zijn, met name bij zachtsolderen, of een brander voor hogere temperaturen zoals bij hardsolderen. Specifiek gereedschap zoals een soldeertang kan helpen bij het fixeren van werkstukken.
Vergelijkbare termen
Lassen
Gebruikte bronnen: