Bouwlicentie
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
De term 'bouwlicentie' is in Nederland vervangen door 'omgevingsvergunning', een officiële toestemming van de overheid voor bouwactiviteiten.
Omschrijving
Tot 1 oktober 2010 werd in Nederland voor het bouwen of aanpassen van gebouwen en kunstwerken een bouwvergunning vereist volgens de Woningwet. Deze bouwvergunning is sindsdien komen te vervallen en vervangen door de meeromvattende omgevingsvergunning, geregeld via de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo). Sinds 1 januari 2024 vallen omgevingsvergunningen onder de Omgevingswet. Een omgevingsvergunning is een bredere vergunning die meerdere vroegere vergunningen, zoals voor bouwen, milieu, slopen en kappen, integreert. Deze vergunning is noodzakelijk voor activiteiten die invloed hebben op de fysieke leefomgeving. Het aanvragen van een omgevingsvergunning gebeurt meestal bij de gemeente via het Omgevingsloket. De gemeente toetst de aanvraag onder andere aan het omgevingsplan (voorheen bestemmingsplan), het Bouwbesluit, lokale bouwverordeningen en welstandseisen. In België wordt in Vlaanderen ook gesproken van een omgevingsvergunning, terwijl in Brussel de term stedenbouwkundige vergunning wordt gebruikt.
Noodzaak en proces
Voor veel bouwprojecten is een omgevingsvergunning vereist, tenzij het gaat om vergunningsvrije bouwwerkzaamheden. Zonder de benodigde vergunning is bouwen illegaal en kan een bouwstop worden opgelegd door de gemeente of rechter. Het aanvragen van een omgevingsvergunning brengt kosten met zich mee, zoals legeskosten bij de gemeente. Ook kunnen er kosten zijn voor het laten maken van bouwtekeningen en constructieberekeningen door specialisten. De beslistermijn voor een aanvraag kan variëren; eenvoudige aanvragen volgen een reguliere procedure met een beslistermijn van 8 weken, terwijl complexere aanvragen een uitgebreidere procedure met een langere termijn van 26 weken kennen. Deze termijnen kunnen eenmalig worden verlengd.
Vergelijkbare termen
Bouwvergunning
Gebruikte bronnen: