Boogtechniek
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Boogtechniek is een bouwmethode waarbij een gebogen constructie, de boog, wordt gebruikt om de bovenliggende belasting via zijwaartse krachten af te leiden naar steunpunten.
Omschrijving
Bij boogtechniek wordt de druk van een bovenliggend deel van een constructie, zoals een muur of vloer, omgezet in horizontale en verticale krachten. Deze krachten worden via de boog afgeleid naar de steunpunten aan de zijkanten. De boog bestaat uit aan elkaar sluitende elementen, zoals bakstenen of natuursteen, die vaak wigvormig zijn. De stabiliteit van de boog ontstaat door de onderlinge druk van deze elementen, met de sluitsteen in het midden bovenaan als essentieel onderdeel voor de zelfdragendheid zodra deze geplaatst is. Deze constructievorm maakt het mogelijk om openingen te overspannen zonder dat er directe ondersteuning in het midden nodig is. Boogconstructies zijn al eeuwenoud en werden onder andere toegepast door de Romeinen in aquaducten en theaters. Bogen komen voor in diverse bouwwerken zoals poorten, bruggen en gewelven. Er bestaan veel verschillende soorten bogen, onderscheiden op basis van hun vorm. In de moderne bouw wordt, sinds de komst van gewapend en voorgespannen beton, de boog als constructief element minder vaak toegepast, hoewel de principes van krachtafleiding nog steeds relevant zijn in diverse moderne constructies.
Vergelijkbare termen
Gewelf
Gebruikte bronnen: