Betondekking
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Betondekking is de afstand tussen de buitenkant van een betonnen constructie en de dichtstbijzijnde wapening.
Omschrijving
De betondekking heeft als hoofddoel het wapeningsstaal te beschermen tegen corrosie veroorzaakt door vocht, zuurstof en schadelijke stoffen zoals chloriden. Corrosie van wapeningsstaal leidt tot uitzetting, wat scheuren in het beton kan veroorzaken en uiteindelijk de constructieve functie van het beton aantast. Naast bescherming tegen corrosie draagt een adequate betondekking bij aan de overdracht van krachten tussen het beton en het wapeningsstaal en verhoogt het de brandwerendheid van de constructie. Bij onvoldoende dekking kan het staal te snel verbuigen bij hoge temperaturen, zoals tijdens een brand. De vereiste minimale betondekking is afhankelijk van de milieuklasse (de omgevingsomstandigheden waaraan de constructie wordt blootgesteld), de sterkteklasse van het beton en de gewenste levensduur van de constructie. Ook de kwaliteit van de uitvoering en de dichtheid van het beton in de dekkingszone zijn van belang voor een goede bescherming. Om de juiste dekking tijdens het storten te waarborgen, worden afstandhouders gebruikt die de wapening op de correcte afstand van de bekisting houden.
Normen en richtlijnen
De vereisten voor betondekking zijn vastgelegd in normen zoals NEN-EN 1992 (Eurocode 2) en de aanvullende nationale normen. Deze normen specificeren de minimale betondekking op basis van onder andere de milieuklasse en sterkteklasse van het beton, met als doel het waarborgen van duurzaamheid en veiligheid. Een gebruikelijke range voor betondekking in normale constructies ligt tussen de 15 en 40 mm, maar een goede betondekking is vaak circa 40-50 mm, afhankelijk van de specifieke situatie en normatieve eisen. Afstandhouders zijn hulpmiddelen om deze voorgeschreven betondekking tijdens de bouw te realiseren.
Vergelijkbare termen
Wapeningsdekking
Gebruikte bronnen: