Berceau

Laatst bijgewerkt: 05-05-2025


Definitie

Een berceau is in de bouwkunde veelal synoniem met een tongewelf, een halfcirkelvormig of ellipsvormig gewelf gebruikt om langwerpige ruimtes te overspannen.

Omschrijving

In de bouwkunde wordt met een berceau meestal een tongewelf bedoeld. Dit type gewelf heeft een constante kromming over de gehele lengte, vergelijkbaar met een halve cilinder. Tongewelven, of berceaus, werden reeds in de Romeinse tijd toegepast en waren prominent aanwezig in de Romaanse architectuur voor het overdekken van schepen in kerken en kathedralen. Ze onderscheiden zich van andere gewelfvormen zoals kruisgewelven of koepels. Hoewel de term 'berceau' in bredere zin ook kan verwijzen naar een overdekte gang of loofgang gevormd door gesnoeide bomen of een latwerk, is de bouwkundige betekenis primair gericht op de gewelfconstructie. Een specifieke toepassing is de 'voûte en berceau lambrisé', een tongewelf met een houten beschot.

Vergelijkbare termen

Tongewelf

Gebruikte bronnen: