Barok
Definitie
De barok is een kunst- en architectuurstijl die in Europa bloeide van de late 16e tot de vroege 18e eeuw, gekenmerkt door dramatische expressie, rijke decoraties en een dynamisch gebruik van vormen en ruimte.
Omschrijving
De barokstijl ontstond in Italië en verspreidde zich snel over Europa, met als doel emotie en grandeur over te brengen. Kenmerkend zijn het gebruik van gebogen lijnen, complexe vormen en een spel van licht en schaduw om beweging en spanning te creëren. Gevels van barokke gebouwen zijn vaak rijkelijk versierd met ornamenten zoals voluten, frontons en beelden, wat een gevoel van dynamiek en overvloed oproept. Interieurs zijn doorgaans weelderig gedecoreerd met fresco's, stucwerk en vergulding, waarbij plafonds vaak illusionistische schilderingen bevatten die de grenzen tussen architectuur en kunst vervagen.
Voorbeelden van barokke architectuur zijn
Italië
De Sint-Pietersbasiliek in Vaticaanstad, met zijn imposante koepel en het Baldakijn van Bernini.
Frankrijk
Het Paleis van Versailles, bekend om zijn Hall of Mirrors en uitgestrekte tuinen.
Duitsland
De Würzburger Residenz, met zijn beroemde trap en plafondschilderingen.
Nederland
De Koninklijke Schouwburg in Den Haag, een voorbeeld van barokke invloed in de Nederlandse architectuur.In Nederland werd de barokstijl vaak gecombineerd met elementen van het classicisme, wat resulteerde in een meer ingetogen interpretatie. Desondanks zijn er diverse gebouwen die de grandeur en decoratieve rijkdom van de barok uitstralen.
Vergelijkbare termen
Rococo