Architectuurgeschiedenis

---

Definitie

Architectuurgeschiedenis is de studie van de ontwikkeling van bouwkunst, stedenbouw en landschapsarchitectuur door de tijd heen, geplaatst in een bredere culturele, sociale, economische en politieke context.

Omschrijving

Dit vakgebied bestudeert architectonische stijlen, ontwerpen, bouwtechnieken en de rol van architecten, bouwheren en andere betrokkenen door de geschiedenis heen. Het analyseert hoe verschillende periodes, culturen en maatschappelijke ontwikkelingen de gebouwde omgeving hebben gevormd, van de oudheid tot nu. Door het bestuderen van architectuurgeschiedenis verkrijgt men inzicht in de evolutie van architectonische ideeën en trends en de wisselwerking tussen architectuur en de samenleving.

Vergelijkbare termen

Bouwhistorie

Gebruikte bronnen:

• https://caliweb.vub.be/?page=course-offer&id=009802&anchor=2&target=pr&year=2223&language=nl&output=html
• https://onderwijsaanbod.kuleuven.be/syllabi/n/H03W3AN.htm