Architectuurgeschiedenis
Definitie
Architectuurgeschiedenis is de studie van architectonische stijlen, ontwerpen en bouwtechnieken doorheen de geschiedenis om inzicht te krijgen in de evolutie van architectuur en de invloed van maatschappelijke, culturele en technologische ontwikkelingen.
Omschrijving
Architectuurgeschiedenis bestudeert de verschillende periodes, stijlen en kenmerken van architectuur, van de oude beschavingen tot moderne en hedendaagse architectuur. Het onderzoekt ook de sociale, politieke en economische context waarin bepaalde gebouwen zijn ontworpen en gebouwd. Door het bestuderen van architectuurgeschiedenis kunnen architecten, stedenbouwkundigen en historici inzicht krijgen in de evolutie van architectonische trends en ideeën die hebben bijgedragen aan de vormgeving van onze gebouwde omgeving.
Vergelijkbare termen
Bouwhistorie