Anti-resonantiewapening
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een specifieke wapeningstechniek gericht op het verminderen of voorkomen van trillingen en resonantie in betonnen constructies door het verhogen van stijfheid en demping.
Omschrijving
Anti-resonantiewapening wordt ingezet in constructies die gevoelig zijn voor dynamische belastingen en trillingen, zoals bruggen, viaducten en hoge gebouwen. Het doel is om de natuurlijke frequentie van de constructie te beïnvloeden en zo resonantie met externe trillingsbronnen (verkeer, wind, aardbevingen) te vermijden. Dit wordt bereikt door strategische plaatsing van extra wapening, vaak in de vorm van staven of matten, in kritieke zones zoals overspanningen of verbindingen. Naast de wapening zelf, kan de inherente massa en stijfheid van gewapend beton bijdragen aan het isoleren en dempen van trillingen. (Het is belangrijk op te merken dat het raken van wapening met een trilnaald bij het verdichten van beton voorkomen moet worden om schade te voorkomen.)
Vergelijkbare termen
Trillingsdemping
Gebruikte bronnen: