Trillingsdemping
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Trillingsdemping is het verminderen, absorberen of isoleren van trillingen in constructies om overlast, schade en de overdracht van contactgeluid te voorkomen.
Omschrijving
Trillingen, vaak veroorzaakt door installaties, machines, transportmiddelen of verkeer, kunnen zich voortplanten via constructies en leiden tot overlast of schade. Trillingsdemping wordt toegepast om deze overdracht van trillingsenergie te beperken en zo negatieve gevolgen te minimaliseren. Het kan ingezet worden bij het ontwerpen van nieuwe constructies of bij bestaande situaties waar bijvoorbeeld gevoelige apparatuur trillingsvrij moet worden opgesteld.
Werkingsprincipe
Trillingsdemping beperkt de overdracht van trillingsenergie. Dit kan onder meer door kinetische energie om te zetten in warmte. Een andere veelgebruikte methode is het toepassen van een verend materiaal tussen de trillingsbron en de ondergrond. Dit werkt volgens het principe van een massa-veer-systeem, waarbij elastische materialen functioneren als de veer die de bewegingen van de trillende massa tegengaat en de overdracht van trillingsenergie sterk vermindert.
Materialen en methoden
Voor trillingsdemping worden diverse materialen gebruikt die als elastische oplegging, isolator of dempingslaag dienen. Voorbeelden van deze materialen zijn polyurethaan elastomeer, geselecteerde types PVC, PE, vol- en celrubber, en specifieke ontdreuningsmaterialen. Deze materialen worden toegepast als opleggingen, opvullingen of om constructiedelen, machines of wanden/vloeren te ontkoppelen van hun fundatie of de rest van de constructie.
Vergelijkbare termen
Trillingsisolatie
Gebruikte bronnen: