Alkoof
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een alkoof is een nis zonder ramen in een gebouw, vaak gekoppeld aan een grotere ruimte, die gebruikt kan worden als rustruimte of slaapplaats.
Omschrijving
In de architectuur is een alkoof een inspringend, besloten gedeelte van een grotere kamer, veelal zonder eigen raam of directe toegang naar buiten. Historisch gezien werd een alkoof vaak ingericht als bedstee of slaapnis, afgescheiden met schotten, deuren of gordijnen. Naast slaapruimte kon een alkoof ook dienen voor andere doeleinden, zoals opbergruimte of het plaatsen van meubels of siervoorwerpen. Het concept van een alkoof komt voor in verschillende culturen en architectuurstijlen.
Historische context
Het woord 'alkoof' is afkomstig uit het Arabisch (al-qubbah) en betekent oorspronkelijk 'gewelf' of 'koepel', en via het Spaans (alcoba) kreeg het de betekenis van een gewelfde slaapnis of rustruimte. Vanaf de zeventiende eeuw verspreidde het gebruik van de alkoof zich in Europa, waarbij het bed in een nis in de kamer werd geplaatst en afgescheiden kon worden. Alkoofwoningen, met bedsteden in alkoven, werden vanaf eind 19e eeuw veel gebouwd in grote steden, maar voldeden op den duur niet meer aan de eisen van de Woningwet van 1901, onder meer door gebrek aan ventilatie en daglicht.
Alkoof in campers
Tegenwoordig wordt de term alkoof ook gebruikt bij campers. Een alkoofcamper heeft een karakteristieke overhangende ruimte boven de bestuurderscabine. Deze ruimte is ingericht als vaste slaapplaats, vaak een tweepersoonsbed. Dit creëert meer leefruimte in het woongedeelte van de camper, omdat het bed niet dagelijks omgebouwd hoeft te worden. Alkoven in campers hebben meestal wel ramen voor ventilatie en uitzicht, in tegenstelling tot de traditionele bouwkundige alkoof.
Vergelijkbare termen
Niche
Gebruikte bronnen: